5 januari 2016 tot en met 15 februari 2016

Ilpendam

Let op, nu gaat het hard:

De volgende dag (dinsdag 5 januari) kon ik terecht bij Anneke, mijn tandarts in Ilpendam voor een eerste diagnose van de problemen. Ze maakte een röntgenfoto en zou mij doorverwijzen naar een endodontoloog in Volendam, een specialist op het gebied van zenuwbehandelingen en dergelijke, maar er was ook een kans dat er een scheurtje in de wortel zat en dan moest ie er alsnog uit. Aan het eind van de dag of anders de volgende ochtend zou ik wel een belletje krijgen van die lui om een afspraak te maken. Mooi niet, ik moest uiteindelijk zelf bellen. Ik kon de volgende week donderdag terecht, met eerst nog een consult er tussenin! Nou, ik dacht het niet, ik ga niet een week lang tegen het plafond geplakt zitten. Anneke weer gebeld en die zei, kom dan donderdag aan het eind van de dag maar, dan kijken we of we een voorlopig “noodkanaal” aanleggen en dan een afspraak met de endodontoloog erachteraan of hem eruit trekken. Zo gezegd, zo gedaan. De volgende dag, donderdag 7 januari, na een besluitvormend gesprekje ging Anneke aan de gang en na drie kwartier boren, wrikken en breken had ze de rommel eruit, de enige schade die ik had opgelopen was een uitgescheurde rechtermondhoek (mijn bek is niet groot genoeg) en een ingeslikt stuk wortel. Het ding (de wortel) lag finaal in tweeën, dus maar goed dat we geen dure wortelkanaalbehandeling hebben gekozen. Wat een opluchting, ik kon me toen weer op andere dingen concentreren, alhoewel ik nog een weekje last had met kauwen natuurlijk. Heel attent belde Anneke de volgende dag, terwijl ik in de werkplaats bij Willem stond, om te vragen hoe het met me ging. Geen centje pijn zei ik flink. En dat was dat. Willem had in de tussentijd niet stilgezeten en was begonnen met het loshalen en demonteren van de kleine console. De radio en het controlepaneeltje van het zonnepaneel waren uit het dashboard gehaald. Hij had ook een aanvang gemaakt met het uitzagen van de gaten voor de nieuwe opstelling. Het klapstuk was echter wel dat ie met de zijkantjes van de oude console en een plaat teak die ik nog had, een hele nieuwe brede console had gemaakt, klaar om uit te zagen!

Ja, daar sta je wel even bij stil (nou doe ik dat trouwens de hele dag)

Gaaf, hoe kunnen mensenhanden het maken!

Dat schoot lekker op! De volgende dagen heeft Willem het kastdeurtje verwijderd, de paneeltjes eruit gehaald en door de nieuwe gaten gestoken. De kabeltjes, 32 stuks, van het controlepaneel voor de generator, masterswitch, acculader, omvormer en 220 volt groep, moesten doorverbonden worden, een hele klus. Veel tijd ging zitten in het meten en nog eens meten van maten. Willem zaagde de gaten in de console, verbouwde het dashboard zodat aan de linkerkant ruimte ontstond (op wonderbaarlijke wijze!) om de schakelpaneeltjes kwijt te kunnen en tussendoor maakte hij nieuwe massief teakhouten voeten voor onze salontafel en een nieuw teakpaneel in het onttakelde deurtje.

Ziet er al veelbelovend uit

Een heel gepriegel

De voetjes van de tafel zijn verdwenen, daar komen zwaardere en mooiere voor in de plaats

Willem z’n werkplaats vanuit het oosten gezien

Verrek, de gaten zitten er al in

Willem z’n werkplaats vanuit het westen gezien

Het begin is er

Willem heeft er plezier in!

Ik krijg er geen genoeg van

Willem ook niet

Willem bezig met de nieuwe tafelvoeten

Het hoeft niet zo precies, Willem

Jawel, nog even schuren

Ronde randen frezen

Kijk, dit zijn ze

Alles moest ook nog eens 5 keer gelakt en geschuurd worden. Willem is een perfectionist met een paar motto’s: “meten is weten” en: “als je het niet goed doet, kan je het net zo goed niet doen”. Ik dee ook nog wel eens wat: gereedschap halen uit de werkplaats, dingen vasthouden en aanreiken, stofzuigen, hout bijgooien in de werkplaatskachel en schuren maar dat laatste deed ik natuurlijk niet goed genoeg, hij deed het zelf nog eens dunnetjes over. Maar wel blij, hoor, ik, want het werd allemaal zeer prachtig professioneel afgewerkt. Terwijl Ingeborg regelmatig moest invallen op haar oude school ging ik de afgelopen anderhalve maand dus elke dag naar Zaandam om te assisteren waar ik kon en we moesten natuurlijk ook steeds bespreken hoe we de zaken het beste konden aanpakken, hoe ik de dingen wilde hebben en waar dan en dat soort dingen. Tussendoor ben ik nog ziek geweest ook, zwaar verkouden, net als Joke en Willem zelf trouwens ook. We staken mekaar aan denk ik. Het werk ging echter gewoon door op een enkele dag na. De voltooiing van het dashboard en de nieuwe console naderde gestaag en het geheel begon steeds meer “smoel” te krijgen. Op 25 januari ging ie er definitief op en werden de instrumenten, ook de nieuwe splitter en de AIS Transceiver, geplaatst. Het aansluiten van de apparaten op zodanige wijze dat ze gingen werken had best wat voeten in aarde, daar gingen wel een paar dagen van voorbereiding (kabels trekken en antennes en converters plaatsen) overheen, maar het is uiteindelijk gelukt.

Zo was het……

…….en zo is het!

Regelmatig ging ik naar Dekker Watersport om materialen aan te schaffen. Ook Hornbach kreeg een goede klant aan mij, daar kocht ik onder andere led-lampen en lade-geleiders. Met Willem samen haalden we bij het IJzerhuis twee sloten die op- en in de salondeur moesten worden geplaatst. Wel makkelijk dat al die zaken hier dicht in de buurt zijn. Ook met Willem ben ik naar ASA Boot Electro op het Schouw geweest om een nieuwe accu-laadstroomverdeler te kopen, met een compensatiediode erin. Het ding van Mastervolt dat er op zat, had dat niet. Tussendoor ben ik “op de club” (WSV De Zeevang) geweest om bij Jan de twee door mij bestelde rvs ringen voor de ventilatoren op het kajuitsdak op te halen. Ze zijn prachtig gelukt, fantastische maatvoering, Jan! De salon is inmiddels in een werkplaats veranderd, “beetje druk maar wel gezellig”.

Het is een zooitje, maar wel voor het goeie doel

De centrale verwarming staat altijd op 12 graden, zodat het niet te warm maar ook niet al te koud wordt. We drinken elke dag om 10.00 uur en om 15.00 uur koffie in de kantine, door Joke gezet en geserveerd, met een koekje erbij. Daar komen ook altijd “de kladjes” (zo worden de decoratieschilders die aangrenzend aan Willem z’n bedrijf hun loods hebben) gezellig meedrinken en een broodje eten. Dan zitten we met z’n vijven of soms met z’n zessen slap te kletsen, er komt (meestal) geen normaal woord uit, maar wel lache, man! Gezelligheid kent geen tijd.

Koffiedrinken

Vermeldenswaard is nog dat op Joke d’r verjaardag, 12 januari, Ma stond te springen om onze boot te bekijken. Ze wilde erop en erin! Met wat moeite lukte dat. Ze is de laatste tijd erg vitaal voor een 95-jarige en vond het prachtig! Jammer dat ik er geen foto’s van heb. Afijn, waar waren we gebleven, ik spring van de hak op de tak, de chronologische volgorde der dingen ben ik een beetje kwijt. Oh ja, voordat we aan de boegschroef accu’s begonnen legde Willem een hotelschakeling aan in onze slaapkamer en twee fraaie leeslampjes boven het hoofdeind en ook de klapdeurtjes die we telkens op ons harses kregen gaan nu naar boven open.

Druk bezig met de leeslampjes en de hotelschakelaar

Het gereed product (zie je dat de knoppen van de kastjes nu aan de onderkant zitten?)

En passant zaagden wij diverse gaten in de betimmering van het bed, voor de broodnodige ventilatie. Daarna was de configuratie van de boegschroef installatie aan de beurt, althans het elektrische deel. Ik heb bij Aqua Solar in Sneek nieuwe accu’s gekocht, twee AGM Optima Bluetop Marine accu’s van het oproltype, die geschikt zijn voor een boegschroef en een ankerlier. Na veel vijven en zessen besloten we die voorin, op de boegschroeftunnel te plaatsen, zodat de kabels een stuk korter werden. De accu’s pasten precies in de ruimte naast de boegschroef onder het bed en de hoofdschakelaar zit in de omkasting van ons bed. Hierna werd de laadstroomverdeler in het motorruim vervangen en een nieuwe laadstroomkabel getrokken naar de boegschroefaccu.

De boegschroef is aan de beurt

De hoofdschakelaar onder het bed

Ze staan erin hoor!

Mooi blauw

De nieuwe Argofet laadstroomverdeler in de machinekamer

Willem is ook tevreden

De startaccu is dus vanaf nu echt alleen maar bedoeld om de hoofdmotor te starten. Met de man van Aquasolar die de accu’s kwam brengen heb ik afgesproken dat we binnenkort langskomen in Sneek om de servicebank van 4 x 220 Ah door te laten meten, want daar gaat het niet echt goed mee, die verliest veel te snel zijn spanning. In de tussentijd werden de sloten geplaatst en maakte Willem en passant daar fraaie massief teakhouten kastjes voor; dat vond ie mooier staan (vijf keer gelakt).

Onder binnenkant

Boven binnenkant

Boven buitenkant

Onder buitenkant

Een mooi massief doosje erop

Wat nog? Oh ja, het pianoscharnier in het luik naar de kelder (in de kuip) werd vakkundig vervangen door drie stevige, doorgeboute, roestvrijstalen scharnieren en de naden rondom het luik werden verbreed om de afwatering te verbeteren. Die pianoscharnier was de oorzaak van enorme vuilophoping en inwatering naar de onderkant van het luik; vooral op de hoeken begon het aardig te rotten. Nu moeten alleen nog, als het droog is, de rubbernaden op de hoeken opnieuw gevuld worden.

Stukken beter zo, die pianoscharnier was een slechte constructie

De luidspreker van de marifoon moest ook van zijn plek, want dat was …niks, ik verstond nauwelijks iets. Die zit nu in de console en de marifoon hoorn ligt onder handbereik aan bakboord op de”vensterbank” op een mooie klos teakhout. De tweede marifoon heeft ook een vaste plek gekregen naast de console met een vaste stroomverbinding voor het opladen.

Mooie klos, moet nog gelakt worden

Staat ie er niet fijn in?

Al eerder in het productieproces heeft Willem de lade-geleiders van de grote lade onder ons bed vervangen. De oude geleiders waren niet eens bevestigd aan de lade, die zal dus weinig gebruikt zijn want de eerste keer dat ik hem uittrok flikkerde de hele boel uit elkaar. Het spul loopt nu “op rolletjes”.

Het spul viel gewoon uit elkaar

Da’s beter

Voorts hebben Willem en ik een speurtocht ondernomen naar vervangende oliefilters voor de generator. Uiteindelijk hebben we 10 stuks besteld van het merk Bosch voor 84 euro, kunnen we tien jaar voort. De olie van de motor (12,5 liter) en de generator (3 liter) is ververst met 15 W 40 olie die ik, een tip van Willem, heb gekocht bij Kraakman Perfors BV in Zuidoostbeemster, prima olie voor John Deere motoren, in een vat van 20 liter voor 99,90 euro, reken maar uit. Ook de olie in de keerkoppeling is ververst (3 liter). De lijst van werkzaamheden is eindeloos: we ontdekten dat de dekwaspomp zijn water betrok uit de drinkwatertank! Nou is dat heel nobel maar wat mij betreft niet in de haak. Willem was het met mij eens, koppelde de toevoer uit de tank af en toverde zomaar met een T-stuk een aftakking in de koelwateraanzuig van de generator en klaar was kees!

De configuratie van de aanzuig van het koelwater voor de generator

Detailopname van de nieuwe afsluiters (met aparte aftapmogelijkheid van de dekwaspomp)

Jongens, de “refit” nadert zijn voltooiing. Een paar dagen geleden zijn we nog bezig geweest, tussen de buien door, met het behandelen van het ventilatiegat in het kajuitdak. Dat is geschilderd en de ventilator zit er weer op.

Dit gat gaf kopzorgen

De ring van Jan past als een handschoen

De boosdoeners zitten er weer op

Alleen, die ene boven de douche nog

Ook de paddestoelventilator van de afzuiger boven de kookplaat is, waterdicht deze keer, op zijn plek teruggezet, nadat Willem een aluminium afvoerpijp had gemonteerd tussen het dak en de afzuigmotor, met wat steenwol eromheen. Voor die tijd was het een groot vierkant gat waar de wasem vrijelijk langs het hout en in de steenwol tussen het dak en de betimmering kwam. Het was dus eigenlijk een zooitje, onbegrijpelijk dat een zichzelf respecterende jachtbouwer zoiets aflevert. Volgende week hopen we de laatste ventilator (aan stuurboord, boven de doucheruimte) onderhanden te nemen, die is namelijk ook gammel. Daarna moet nog 1 dingetje gebeuren: ik heb een nieuw toilet besteld (komt begin maart), een “Tecma”, zo eentje waar je bij het doortrekken echt je hand niet in moet steken, laat staan andere uitsteeksels. En dan hebben we het wel gehad zo’n beetje? Denk?

Het was me het anderhalve maandje wel, zeg. Natuurlijk gingen ook andere dingen door: we zochten Ma regelmatig op, gingen twee keer met haar naar de bibliotheek om telkens 25 grote letterboeken te halen, we zwommen op zondag in het Leeghwaterbad met een gezellig bak koffie toe. Zoals gezegd werkte Ingeborg zich een slag in de rondte op school. We gingen op bezoek bij onze zoon en dochter. We brachten de rubberboot naar de reparateur. Af en toe een stukje schrijven voor de weblog. Handleiding voor de nieuwe plotter van het internet downloaden, printen en in mappen stoppen. Verder weet ik het niet meer. Ik weet wel dat we een hoop spullen hebben voor de tweedehands bootspullen markt.

Ik ben helemaal bij met dit weblog, zeer actueel. Dat blijkt wel uit het volgende: vanoggend, maandag 15 februari 2016, zijn we op de koffie geweest bij de club, heel gezellig. Vanmiddag schreef ik het grootste gedeelte van dit stuk en vanavond zijn we gekeurd voor het duiken, zijn net terug. Ingeborg is goedgekeurd en ik had een te hoge bloeddruk en een onregelmatige hartslag, dus ik kreeg een verwijzing naar de huisarts en geen medisch pasje, verdomme.

Ik kan geen boot meer zien dus wat gaan we morgen doen? Naar Boot Holland, bootjes kijken!

PS. Zoals in de tekst reeds aangegeven volgen later nog wat meer fotootjes.