WE STAAN IN DE STARTBLOKKEN EN PAKKEN DE DRAAD WEER OP

Maandag 18 en dinsdag 19 april 2022

Ilpendam – Elburg

We gaan ervoor. De boot drijft, geen lekken, geen storingen meer en zij ligt inmiddels weer in Edam. Dat is een rare gewaarwording. We kunnen ons nu op de komende reis voorbereiden. Maar het ging allemaal niet zonder slag of stoot, het had wat voeten in aarde en het ging niet van een leien dakje. We beginnen bij het begin (ongeveer).

Maandag 18 april bracht Linda ons en wat bootspullen en leeftocht in haar auto naar de werf in Elburg. Dinsdag 19 april zou de boot te 09.00 uur te water gaan. Toen we op het haventerrein kwamen dacht ik eerst dat de Wing V was gejat, maar zij bleek slechts te zijn verplaatst.

We dronken met Linda een kop koffie en installeerden ons voor een verblijf van…, nou ja, we wisten nog niet voor hoe lang. Linda ging naar huis en wij controleerden alles op een goede werking. We konden geen tekortkomingen ontdekken, dat kwam later. Terwijl Ingeborg binnen de boel redderde, bereidde ik de vlog-activiteiten van de volgende dag voor. Bijvoorbeeld hannesen met een paal aan de reling waar de GoPro op moest en nadenken over verdere strategische opstellingenvan camera’s.

Eigenlijk moest ik ook nog wat oefenen met de drone, maar ik had er geen puf meer voor. Kijk, daar heb je het al: ik schreef een maand geleden: “met alle bijbehorende gebreken”. Gebrek aan puf is er zo eentje. s’Avonds keken we naar de TV. Hij deed het wel, maar met haperingen. Ik belde de KPN, afdeling digitennestoornissen, maar die verwezen me terug naar het internet. Ik werd geeneens kwaad. We kwamen er niet uit en gingen maar naar bed. Er waren meer bootjesmensen op de werf die op hun schip overnachtten.

Na best wel goed geslapen te hebben op onze harde matras konden wij de ontberingen van de volgende dag weer aan. Na het ontbijt (ons traditionele fruithapje en een glas muesli-yoghurt) gingen wij koortsachtig aan de slag om de tewaterlating goed te laten verlopen, onder andere door antifouling te regelen bij Diederick de werfbaas omdat het zich liet aanzien dat onze schilder niet op tijd aanwezig zou zijn om de laatste puntjes op de “i” te zetten. Er ging eveneens tijd zitten in het nadenken over hoe het hele proces in beeld te brengen: de GoPro op de paal, Ingeborg rondlopen met de DJI Pocket 2 en ik zou even dronen. Om acht uur was Pieter van Loedeman Jachtbouw al present om met ons te overleggen en nog wat dingen na te lopen. Negen uur was het zover. De Wing V werd op haar bok naar de hijsinstallatie gereden, waar ik haastig de kale plekken die door de boksteunen waren veroorzaakt te antifoulen, terwijl het schip in de singels hing.

Eenmaal te water bleek er niets te lekken en na wat doorstarten sloeg de motor aan. Hij moest even de brandstof door de nieuwe Separ filters naar binnen trekken en automatisch ontluchten. Bij het wegvaren knalde ik in zijn vooruit tegen de kade, het was per slot van rekening al een jaar geleden dat ik voor het laatst aan het roer had gestaan. Pffff. Gelukkig was de kaderand bekleed met een kunststof stootkussen en ontstond geen schade. Voor de zekerheid hebben we toch maar Diederick gevraagd de boot naar de box te manoeuvreren.

Pieter heeft zich ingespannen om de draairichting van de boeg- en hekschroeven correct in te stellen. Daarbij bleek dat een 24/12 volt omvormer vervangen moest worden door een moderner exemplaar vanwege de gevoeligheid van de bedieningspanelen van de genoemde schroeven. Ik heb dus weer een Mastervolt 24/12 omvormer in de aanbieding, die af en toe tot ongeveer 15 volt omvormt. Dat was geen beletsel voor het functioneren van alle andere 12 volts instrumenten die in ons dashboard zitten, maar die nieuwe joysticks van Vetus zijn erg precies afgesteld.

Met Gerard van Vlot Jachtservice heb ik uitvoerige metingen verricht of er galvanische corrosie optreedt aan ons schip. Dit deden we door een 2,5 mm2 (niet dunner!) koperen draad in het water te hangen, de plus van een multimeter op de draad te leggen en de min op een kaal stuk staal van de boot. Als je dan een spanning van minder dan 650 millivolt meet is de boot actief aan het corroderen, bij 650 millivolt is de toestand neutraal/onbeschermd en bij metingen boven de 650 millivolt is de boot beschermd. Vraag me niet een uitleg te geven hoe of wat want dat gaat me voor het grootste deel boven mijn pet. Wij lazen alleen maar resultaten boven de 650 millivolt uit. Prima dus. Ik ga voortaan overal waar we liggen met metingen in de weer en zodra de temperatuur en de helderheid van het water geschikt zijn ga ik het onderwaterschip visueel inspecteren.

Onze schilder Anton kwam uiteindelijk ook opdagen en werkte met tussenpozen (af en toe moest er iets drogen) in de loop van de dag alle nog te behandelen plekjes af en liet wat verf achter voor ons om indien nodig onderweg nog iets te kunnen doen (en dat zal hoogstwaarschijnlijk wel als je denkt aan de breedte van de tunnels en sluisjes in Frankrijk).

Na nog enig gestoei met paal en GoPro was het tijd om te relaxen. We besloten de volgende dag te vertrekken richting Zaandam alwaar wij bij zwager Willem de bijboot, de buitenboordmotor en de beugels van de kuiptent uit de winterberging zouden ophalen. Hoe anders zou het lopen!